Ο ΣΤΕΝΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΘΥΜΟ! ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ...

Στον πλούσιο και ποικιλόμορφο κόσμο των ανθρώπινων συναισθημάτων, υπάρχουν δύο συναισθηματικές καταστάσεις που συνδέονται μεταξύ τους με παραπάνω από έναν δεσμούς και κυρίως με το ένστικτο της επιβίωσης! Το άγχος ορίζεται ως μια έντονη ανησυχία για έναν επικείμενο κίνδυνο που το άτομο τον βιώνει ως απειλή ακόμα κι αν μερικές φορές δεν μπορεί να τον προσδιορίσει επακριβώς. Είναι, λοιπόν, μια συναισθηματική κατάσταση ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ σε κάτι, άλλοτε συγκεκριμένο κι άλλοτε διάχυτο.

Ο θυμός είναι επίσης ένα συναίσθημα αντίδρασης απέναντι σε κάτι που βιώνεται ως απειλή (πρόσωπο, κατάσταση, πλαίσιο, κ.τ.λ.) και συνοδεύεται από έντονη ενόχληση και ανησυχία.

Το άγχος και ο θυμός μοιράζονται την ίδια φυσιολογία∙ και τα δύο μπορούν να εκλυθούν από μικρά γεγονότα της καθημερινότητας∙ και τα δύο, επίσης, μπορούν να βελτιωθούν και να επιδεινωθούν από το πως σκέφτεστε γι’ αυτά!

Κατά τη διάρκεια στιγμών άγχους ή θυμού, είναι πιθανό να βιώσετε:

–   αυξημένο καρδιακό ρυθμό

–   αίσθηση βάρους στο στήθος

–   δυσκολία αναπνοής ή υπέρπνοια

–   διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος

–   εξάψεις

–   πονοκεφάλους

–   ένταση στο μυϊκό σας σύστημα

Αυτά τα συμπτώματα υπό φυσιολογικές συνθήκες υποχωρούν σύντομα. Ωστόσο, αν έχετε μακροχρόνια θέματα με άγχος ή/και θυμό, η έκκριση των αντίστοιχων ορμονών (αδρεναλίνη, κορτιζόλη) και η μόνιμη κινητοποίηση της φυσιολογίας του σώματος, μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα υγείας.

Η ψυχολογική βάση πίσω από το άγχος και το θυμό είναι, επίσης, κοινή και συνδέεται με την ΑΠΩΛΕΙΑ του ΕΛΕΓΧΟΥ! Με άλλα λόγια, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάτι που δυνητικά σε απειλεί και αισθάνεσαι ότι μπορεί να μην έχεις τα ψυχικά εφόδια να το διαχειριστείς, νοιώθεις άγχος. Αν το άγχος μεγαλώσει, τότε εύκολα μπορεί να πάρει τη μορφή θυμού. Και στις δύο περιπτώσεις, ένα εξωτερικό ερέθισμα απειλεί τη δική σας αίσθηση ασφάλειας και τον έλεγχο που έχετε στο περιβάλλον σας, στη ζωή σας. Ο θυμός είναι απλά μια πιο χημικά προσδιορισμένη εκδήλωση του άγχους. Υπάρχουν δε, ειδικοί που υποστηρίζουν ότι ο θυμός βρίσκεται πίσω από το άγχος, όταν δεν έχουμε μάθει να τον εκφράζουμε με τρόπο εποικοδομητικό και κάνουμε απέλπιδα προσπάθεια να τον καταστείλουμε.

Και τα δύο συναισθήματα, λοιπόν, παίζουν σημαντικό ρόλο στην ικανότητά μας να ανιχνεύουμε τους κινδύνους και να αντιδρούμε σε αυτούς. Επομένως, παρά το γεγονός ότι συνδέονται συνήθως με εσωτερική αναταραχή και μας ταλαιπωρούν, θα έλεγα ότι πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε ως χρήσιμους πληροφοριοδότες και συμμάχους στην επιβίωσή μας. Είναι συναισθήματα φυσιολογικά, αναγκαία και απαραίτητα.

Όλοι θυμώνουν και όλοι αισθάνονται άγχος που και που μάλιστα, υπάρχουν στιγμές που το άγχος είναι λογικό και ο θυμός η καταλληλότερη “απάντηση”. Το να τα βιώσει κανείς, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές από το πουθενά.

Το αρνητικό φορτίο που έχουν αυτά τα συναισθήματα, μας κάνει να θέλουμε να τα αποφύγουμε. Πρέπει, όμως, να ξέρετε ότι κάθε αρνητικό συναίσθημα έχει τεράστια λειτουργική αξία. Κουβαλάει πληροφορίες που αφορούν την κατάσταση ή τον άνθρωπο που μας το προκαλεί και λειτουργεί σα δικλείδα ασφαλείας για μας. Τα αρνητικά συναισθήματα είναι πληροφοριοδότες. Αν τα αποφύγεις θα χάσεις αυτό που θέλουν να σου πουν. Και η πραγματικότητα είναι ότι σπάνια καταφέρνει να τα αποφύγει κανείς. Γιατί;

Γιατί κάθε μορφής συναίσθημα απαιτεί την αναγνώρισή του και τη φροντίδα του από εσένα. Το συναίσθημα είναι σαν τον άνθρωπο που σου χτυπά την πόρτα∙ έχει ένα αίτημα από σένα. Αν δεν ανοίξεις, θα χτυπήσει πιο δυνατά! Η ένταση είναι και η ποσότητα του “χτυπήματος” που γίνεται πρόβλημα, ποτέ το συναίσθημα από μόνο του! Ανοίξτε την “πόρτα”, αφουγκραστείτε τον εαυτό σας!