ΜΕΓΑΛΩΣΑΤΕ ΣΕ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ; ΠΩΣ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΤΕ...

Σε συνέχεια του άρθρου με τα χαρακτηριστικά της δυσλειτουργικής οικογένειας, μπορείτε τώρα να αναγνωρίσετε αν ζείτε μέσα σε μια τέτοια οικογένεια και να αναρωτιέστε αν μπορείτε να προστατευθείτε. Αυτή η γνώση συνήθως έρχεται μετά από πόνο και αφού βλέπετε την τοξική επίδραση όλων των παραπάνω στη δική σας ζωή και διάθεση.

Προσπαθήστε, λοιπόν, να βάλετε τα όριά σας. Εκφράστε λεκτικά την αντίθεσή σας να ασχοληθείτε με θέματα που σας φέρνουν σε δύσκολη θέση και σας κάνουν να αισθάνεστε άβολα. Βέβαια είναι σχεδόν σίγουρο ότι αυτά τα όρια με δυσκολία θα γίνουν σεβαστά και θα παραβιαστούν. Έτσι συμβαίνει στα τοξικά περιβάλλοντα! Χρειάζεται, όμως, να τα θέσετε, όχι απαραίτητα γιατί το περιβάλλον θα αλλάξει, αλλά γιατί εσείς θα δείξετε ότι έχετε αλλάξει! Δεν  έχει να κάνει, λοιπόν, με εσάς, οπότε προσπαθήστε να αλλάξετε το θέμα ή να βγάλετε τον εαυτό σας από το επίκεντρο της κουβέντας, στρέφοντας την προσοχή στους άλλους! Ατάκες, όπως: «Δεν θα ήθελα να πω περισσότερα γι’αυτό! Αρκετά με μένα! Πες μου τα δικά σου!» μπορεί να είναι σωτήριες. Γενικά, όσο λιγότερες πληροφορίες από τη ζωή σας μοιράζεστε μαζί τους, τόσο πιο προστατευμένοι είστε.

Όταν επέρχεται μια αγχωτική αλληλεπίδραση με την οικογένειά σας, πολύ σημαντικό είναι όχι μόνο να προετοιμάζεστε ψυχολογικά, αλλά να ξέρετε και πώς να ανακτήσετε την ηρεμία σας μετά. Σε περίπτωση που μιλάμε για μια οικογένεια στην οποία υπάρχει άσκηση βίας (σωματικής ή λεκτικής) προσπαθήστε να καταγράψετε τα περιστατικά και να έχετε στοιχεία γι’αυτά, ακόμη και να καταφύγετε στην αστυνομία για να τα αναφέρετε. Προέχει η προσωπική σας ασφάλεια και αυτό πρέπει να κοιτάξετε πρώτα. Έτσι, προστατεύετε και τον εαυτό σας και το θύτη από τις συνέπειες της συμπεριφοράς που δεν μπορεί να ελέγξει.

Είναι πάντα στο χέρι σας, αν όλα αυτά ξεπερνούν τις αντοχές σας και σας αποδιοργανώνουν, να κατανοήσετε ότι έχετε πάντα την επιλογή να μην είστε πλέον κοντά τους. Αν πάρετε μια τέτοια απόφαση, είναι φυσιολογικό στην αρχή να αισθάνεστε κακοί, ένοχοι, και κυρίως στεναχωρημένοι, γιατί δεν είναι ότι δεν τους αγαπάτε! Είναι σημαντικό, όμως, να βάλετε προτεραιότητα τον εαυτό σας και την ψυχική σας υγεία! Και ίσως μέσα από τα όρια που θα βάλετε, η παθολογική ισορροπία της δυσλειτουργικής σας οικογένειας να διαταραχθεί και να γεννηθούν νέοι κώδικες επικοινωνίας, πιο υγιείς για όλους!